کد مطلب:12129 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

اگر نماز جنبه عادت و يك نواختي پيدا كند، اشكالي دارد؟ چگونه ميتوان حالت يك نواختي را تغيير داد و از نماز لذت برد؟

اگر نماز جنبة عادي و يك نواختي پيدا كند، مادامي كه اركان و اذكار واجب آن به طور صحيح به جا آورده شود اشكالي ندارد، و چنين نمازي رفع تكليف و به جا آوردن نماز محسوب ميشود; ولي ممكن است نمازي باشد كه روح معنويت در آن ضعيف باشد و نمازگزار از چنين نمازي احساس لذت معنوي نكند.

براي خروج از حالت يك نواختي در نماز و براي لذت بردن و بهرهمندي از نماز رعايت نكاتي چند لازم است، از جمله:

1. انساني كه ميخواهد نماز بخواند، قبل از نماز درباره اهميت و آثار نماز تحقيق كند و در آنها انديشه كرده و تلاش كند نماز خود را با حضور قلب و توجه به خداوند متعال بخواند، تا از فوايد و لذت معنوي نماز بهرمند شود و به جايي برسد كه ياد خدا را ماية آرامش قلب خود بداند; أَلاَبِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَغنُّ الْقُلُوبُ ;(رعد،28) همانا ياد خدا، آرامبخش دلهاست. و بداند كه پيامبران الهي و امامان معصوم: همواره بر اهميت نماز و اين كه نخستين سئوال در روز قيامت و تنها واجبي كه تحت هيچ شرايطي نبايد ترك شود ميباشد، تأكيد و سفارش كردهاند.

2. قبل از شروع نماز افكار خويش را دربارة غير نماز كنترل كند، و تصميم بگيرد فكر و قلبش را از غير خدا بر كند و تنها به خداوند متعال و مهربان توجه كند; خداوند متعال ميفرمايد: ..وَ أَقِمِ الصَّلَوَةَ لِذِكْرِيَّ ;(طه،14)...و نماز را براي ياد من به پادار.

3. نمازگزار بايد تلاش كند كه معناي اذكار نماز را بفهمد و در آن انديشه و تأمل نمايد و نسبت به نماز خشوع و فروتني نشان دهند; قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُون # الَّذِينَ هُمْ فِي صَلاَ تِهِمْ خَـَشِعُونَ ;(مؤمنون،1ـ2) به راستي كه مؤمنان رستگار شدند، همانان كه در نمازشان فروتنند.

4. خواندن دعا و انجام مقدمات نماز قبل از شروع نماز، همانند گفتن اذان و اقامه، داشتن سجاده و لباس مخصوص نماز، اقامه نماز در اول وقت، انتخاب محل مخصوصي در خانه براي نماز، حضور در نماز جماعت و... و يا به جا آوردن تعقيبات پس از نماز و... در حضور قلب نمازگزار تأثير فراوان دارد; حضرت امام باقر7 ميفرمايد: نخستين چيزي كه بنده را به خاطر آن در قيامت مورد محاسبه قرار ميدهند نماز است، اگر نماز قبول شود، غير آن ]ساير اعمال[ نيز قبول ميشود.( ر.ك: ميزان الحكمه، محمد محمدي ري شهري، ج 5، ص 374، مكتب الاعلام الاسلامي. )

قرآن كريم ميفرمايد: إِنَّ الصَّلَوَةَ تَنْهَيَ عَنِ الْفَحْشَآءِ وَ الْمُنكَر;(عنكبوت،45) همانا نماز ]انسان را در دنيا[ از زشتيها و گناه باز ميدارد.

پيامبر گراميميفرمايد: اگر بر در خانه يكي از شما نهري از آب صاف و پاكيزه باشد و در هر روز پنج مرتبه خود را در آن شستشو دهد، آيا چيزي از آلودگي و كثافت در بدن او ميماند؟ در پاسخ عرض كردند: خير فرمود: نماز، همانند اين آب جاري است. هر زماني كه انسان نماز ميخواند، گناهاني كه در ميان دو نماز انجام شده، از ميان ميرود.( وسايل الشيعه، شيخ حر عاملي، ج 4، ص 12، مؤسسه آل البيت، قم / براي آگاهي بيشتر ر.ك: راز نماز، محسن قرائتي، انتشارات ستاد اقامه نماز. )

و...